Met veel plezier en aandacht ben ik predikant. Het is voor mij een uitdaging en een waagstuk om in deze moderne tijd op zoek te gaan naar de betekenis van het leven. Hoe geven we zin aan ons bestaan? Deze oervraag prikkelt mij. De christelijke traditie helpt mij om daar richting aan te geven.
Om God en geloof bespreekbaar te maken in kerk en samenleving maak ik graag gebruik van de taal van de kunst. Muziek, beeld en woord helpen om de aloude grote woorden als ‘genade’, ‘verzoening’ te vertalen naar de moderne tijd. En wel zo, dat er alle ruimte blijft voor God en de mens. Geloof is net als het leven zelf altijd in beweging. Het is een kunst om de vaart in deze beweging te houden.
Populaire muziek is een eerste taal die mij helpt om de oude woorden nieuw te verstaan. Zo brengt het ontroerende ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhuis mij dicht bij de kern van het geloof.
Ken je mij?
Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij?
Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Dit lied is een bewerking van Psalm 139. Hierin spreekt de dichter zich uit dat ik me gekend mag weten bij de Eeuwige. Bij deze God mogen we ons als mens thuis voelen. God wil zich met de mens verbinden. Verbinden is een woord dat me dierbaar is. Kerntaak van mijn werk als predikant is voor mij het zoeken naar betekenisvolle verbindingen. Als predikant probeer ik verbindingen te leggen tussen God en mensen, tussen mensen onderling en tussen mensen en de wereld en samenleving, waar we deel van uitmaken en waar we ook verantwoordelijk voor zijn. We zijn namelijk ‘relationele’ wezens.
Geloof betekent voor mij ook het vorm geven van een verlangen. In de christelijke traditie wordt namelijk gesproken over een samenleving waar de laatsten de eersten worden. Een maatschappij waar de kwetsbaren een volwaardige plek mogen hebben.
 |
| Mark Rothko: zonder titel |
Het werk van de Amerikaanse kunstenaar Mark Rothko weet op een subtiele manier het verlangen te verbeelden. In zijn werken proef ik de hang naar een andere wereld. Een verlangen naar een werkelijkheid achter die waarin we leven. Zijn werken zijn ook verstillend. Het geniale van zijn werk is dat het de kijker prikkelt om op een andere manier naar het leven te kijken. Het te beschouwen om daarna veranderd weer in de wereld terug te keren. ‘Want achter die woorden en die kleuren verbergt zich uiteindelijk het geheim van het niets, waar God, of het Andere, zich kan openbaren.’
Iemand die me als predikant steeds weer inspireert is de filosoof Levinas. ‘Het gelaat van de ander’ is het grote thema in zijn werk. Hij meent dat waar mensen elkaar werkelijk durven aanzien vooroordelen verdwijnen. Daar waar ik de ander in de ogen durf te kijken ontdek ik mezelf, een kwetsbaar mens dat aandacht en liefde nodig heeft. Wanneer je dit ontdekt wil je dit ook aan de ander geven.
Door allerlei ‘zingevingsactiviteiten’ te organiseren wil ik als predikant mensen helpen werkelijk interesse te hebben voor de ander. Mensen zijn niet gelijk. Iedereen is anders. Maar we zijn wel gelijkwaardig, ‘van gelijke waarde’. Dus kan en mag de één zich niet boven de ander plaatsen. Ieder mens telt, is van waarde. Als predikant wil ik dit dan ook samen met anderen uit de kerk handen en voeten geven. De kerk staat dan ook midden in de wereld en niet daarbuiten.
Tot slot nog even een kort citaat van de theoloog Dietrich Bonhoeffer. ‘Christus roept christenen niet uit de wereld, maar roept ze Hem in de wereld na te volgen, en gerechtigheid na te streven. Geen theorie zonder daden, geen scheiding tussen het rijk van Christus en het rijk van de wereld. De kerk per definitie een verzetsbeweging.’ Woorden maar geen daden, zouden wij zeggen.
Naast mijn werk als predikant geniet ik van lange wandelingen door het landschap. Of ik stap voor een stevig rondje op de racefiets. Ook mag ik graag energie kwijt aan een paar uur ‘beeldhouwen’. Mijn wortels liggen langs de Zeeuwse kust, waar ik in 1961 geboren werd en mijn jeugd doorbracht in Middelburg. Na een studie aan de Christelijke Pedagogische academie in Middelburg en de studie Theologie aan de Rijks universiteit te Utrecht, werd ik in 1990 predikant van de Hervormde kerk in Gorssel (bij Zutphen). Sinds 2000 ben ik predikant bij de Protestantse Gemeente Elst. Hier woon ik ook samen met mijn vrouw Karin Spelt. Onze dochter, Frederike, woont in Zwitserland en onze zoon, Thijmen, in Nijmegen.
Ik ben geboren op 22 april 1960 in Numansdorp op de Hoeksche Waard, één van de zeven Zuid-Hollandse eilanden. Na de lagere school heb ik de Rijksscholengemeenschap in Oud-Beijerland bezocht, waar ik in 1979 mijn VWO-diploma haalde. Daarna heb ik gedurende twee jaar de vooropleiding Grieks en Latijn gevolgd. Vervolgens ben ik begonnen met de studie theologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht en aan de Katholieke Theologische Hogeschool Utrecht.
